dinsdag, november 30, 1999

Willem terug op jongenskamer 

Het was een fijne aflevering vanavond, met van alles een beetje er in.

Leuk, die cliffbanger aan het begin, de scheet van de dag. Ontzettend leuk idee. In welke toonhoogte zal Ruud nu weer uit zijn Rijzende Ster trompetteren? We vragen het ons af. Ook fijn veel oersymboliek. Strijk een lucifer af bij twee mannen van middelbare leeftijd en ze gaan in yogazit met elkaar praten tot hij dooft. Laat staan wat een vuur van een week met mensen doet. Karin zei het zelf al, die heeft niet zo veel met vuur. Die wilde het graag combineren, iets met een geinig woonidee of
zo. Dat je een leuke gekleurde stof voor de vlammen houdt en dat je dan zegt: "O, kijk die kleuren eens" of in een korfje kleingeld omsmelten en er leuke kleine kaarsstandaardjes van smeden. 

Dat is volgens mij het verschil. Mannen en Vuur is praten en elkaar vooral begrijpen en vrouwen en vuur is kaasfonduen. Tot zover de genuanceerde mening van Nico Dijkshoorn over de verhouding Man-Vrouw. 

Ook de universele Buurman en Buurman scène, de omvallende installatie in de tuin werd door mij met gejuich ontvangen. Ook zo'n prachtige mannenscene. Je wordt wakker en ziet beneden in de tuin bij de buurman activiteit. Niet onverhoeds bewegen, zo sta je goed achter dat gordijn. Daar is ie, Buurman, de lul, met zijn workmate. Hij zaagt!! Godverdomme hij zaagt. Hij maakt iets en jij weet niet wat. 

Tien minuten later, je vrouw haalt de bal op die je kinderen snel in de tuin hebben gegooid. Eenmaal thuis, uithoren en de genadeklap. De buurman graaft sub-woofers in voor zijn Jan Vayne Surround Tuin Installatie. Uit incognito rotsblokjes, met kleine gaatjes er in, klinkt de speciaal door Jan Vayne geschreven compositie Garden Sensitivity For Beings and Non-Beings. Hoe moet jij daar weer overheen? 

Schijnt een groeimarktje te zijn, muziek om iets bij te doen. In pretparken en dierentuinen kan je ze kopen. Cd's met titels als Frozen Fountains With Dolphin Sounds. Ad Visser heeft net weer iets op de markt gebracht, een jaar of 30 nadat hij heel Nederland aan een min of meer blijvende impotentie had geholpen met het Penny De Jager ballet. Je bad altijd dat ze in godsnaam beeldmateriaal hadden van de artiest, desnoods dat hij van grote afstand neuriënd boodschappen deed, anders wist je, we krijgen Penny De Jager.

Voor de allerkleinsten onder ons, en daarna gaan jullie echt naar bed, De Jager was de dunste en kleinste vrouw ooit in Nederland geboetseerd die het nog steeds in diverse jeugdcentra en buurthuizen voortwoekerende fenomeen Jazzballet heeft geïntroduceerd. Jazzballet is met meerder vrouwen en  meestal 3 mannen vlak voor de seksoperatie een min of meer ritmisch dansje doen. Mag op alle muziek, maar juist niet op Jazz. Begrijpt u het?

Ad Visser maakt nu muziek om bij te neuken. 

Ik vind het vuur een Gouden zet van Veronica. Opspelende oerinstincten, maar vooral onbeperkt oudehoerendozen over elkaar. Dat gaat mooie televisie opleveren. Willem had het er zelfs voorover om in die drie droge föhnwinden van Ruud te blijven hangen om door te zagen over ventje Bart. O, wat zit ie hem te knijpen, Willem.

Briljante zet van Bart, die niet verkeerd uitgelegd moet worden, om alleen met Willem de hot-chair te doen. Wat een transformatie. Een hijgende en blazende witte trui. Nee, nu was er even niemand waar veelbetekenend naar kon worden geknipoogd. Er op of er onder. Het werd er onder. Te vergelijken met de linkse hoek van Willems held Frazier, de dreun die Bart hier uitdeelde. Daar zal Willem, als hij de komende drie jaar ondergedoken zit op zijn oude jongenskamer nog wel eens aan denken als hij de poster fixeert. Waarom veranderde ik toen in een bevende oude veteraan bij dat ventje. 

Zoals Karin het al zei: je weet dat hij er uit gaat, "maar de voorpret is misschien nog wel leuker dan het moment zelf". 

Even tussendoor. Let u, als u de nieuw norm in Horror wilt aanschouwen, eens goed op in de eindtune. Maurice nadert de camera en net voordat je je blik af kan wenden doet hij iets met zijn gebit. Je moet het zien om te geloven. 

Ook heel goed vond ik weer de rol van Toegepast Vuurkunstenaar Arend Kaapskogel, die niet eens meer vraagt of hij mag komen werken in de tuin, maar zichzelf door een bevriende Toegepaste Installatiekunstenaar met een hels werktuig de tuin in laat katapulteren. De bewoners hebben er al niet eens meer erg in, maar ik vond vanavond dat hij zijn grenzen aan het verleggen was met de voorstudie van zijn eerste politiek uitgesproken werk, Gesmolten IJzer Met Handen Breken 23, met als subtitel "geef Vietnam terug aan de Vietnamerezen, Nu!" 

Zweet op mijn rug bij de kappersscène. Willem in de stoel, en je herkende de sfeer direct. Je komt al 25 jaar bij dezelfde kapper en net als jij aan de beurt bent wordt er in de stoel naast je een type Willem geknipt. Iedereen hangt aan zijn lippen. Wat een prachtig vertelde verhalen over landbouwtrekkers. De woordkeus! Waar haalt hij het vandaan! Hij kijkt iedereen aan via de spiegel. Jouw kapster vraagt voor de vorm hoe het op je werk gaat, maar door je antwoord heen zie je dat ze met haar aandacht bij het verhaal over blancheren is. Knipte zij Willem maar. 

Allemaal kaal naar Siberië, dit soort types. Nooit, nee nooit kan je bij een kapper in stilte geknipt worden. Altijd iemand naast je die BenCramer helemaal toppie toppie vindt, of die al kaartje heeft voor de nieuwe Joop musical in 2006, een aangrijpend verhaal over de liefde tussen een Falklandse en een Engelsman (glansrol voor de in en in witte Herman Brood) met als werktitel Liefde Kent Geen Grenzen. Willem zat deze nachtmerrie vanavond heel precies uit te beelden. 

Kan het niet laten om even te wijzen op een nieuw profetie van mij die uitgekomen is. De door Bart definitief bekend gemaakte uitzending van Maurice naar de Olympische Spelen.  Gaat iets doen met een combinatie van rolstoeldansen, boogschieten en tafeltennissen. Goud, kan niet missen.