Oorlog zonder uitjes

Mag ik er voor een keertje ook helemaal niets van vinden? Wat een armoe.
Ik ga stevig off topic vanavond, ik voel het. Mag wel een keer op de Zondagavond. 

Als ik er toch iets van moet vinden, dan vond ik het wel prettig dat het een thematische Friet en Liefde uitzending was. Chips and Love, de nieuwe film van Paul Verhoeven. Liefde, hartstocht, een erfenis, crime passionele en dat alles, briljant gesitueerd in Snaskbar De Geldersche Schijf, voorheen Nassi Of Bami Aan Huis. 

Prachtig van opbouw. In het buitenland geroemde typische Europese Jan de Bont cameravoering in de nu al legendarische openingsscene. Bezorger van Nasi Of Bami Aan Huis met een enorme bak slagers nasi achter op zijn brommer, uit de hand gefilmd, snorrend door Nederlands polderlandschap. Omdat het een Nederlandse film is belt de bezorger bij een willekeurig huis aan om even te neuken. Ook adembenemend in beeld gebracht. 

Ik had Willem en Ruud al een paar keer de term "patatgeneratie" horen bezigen, een quote van Beenhakker, die zelf weer meer van de generatie "voor 26.000 man in dug-out vernederd door van de tribune afgedaalde Cruijff generatie" is. Patatgeneratie slaat dus, weten we na vanavond, op mensen die hun eerste stappen zetten op het wankele pad der liefde met een oorlog zonder uitjes in hun linkerhand. 

Niets zo romantisch als met je tong, nog pittig en warm van de net genoten kroket, wat opgespaarde ragout en draadjesvlees achter in de huig te duwen van je geliefde. 

Willem bedoelde een hoop te zeggen en had zelf enorm plezier in zijn verhaal, maar ik begreep er geen ene reet van. Ik heb het voor mezelf weten te herleiden tot een verhaal over verschillende soorten patat die je  moet eten en dan als er iemand speciaal had geroepen dat je dan zeg maar hollend moest tongzoenen wat natuurlijk afgesproken was en echt wel lachen was, dat begrijp je. Zoiets was het. 

Net zoiets als kaatsen of Kutsjevoelen, van die absurde Friese sporten, met bal of boot, die, en dat doen ze expres, door geen mens zijn te begrijpen. Wat je ziet is een volkomen willekeurige opeenvolging van handelingen, veel geschreeuw, participatie van het duizendkoppige publiek, voor je gevoel opeens midden in de wedstrijd afgelopen, handen schudden en daarna vooral met blauwe koppen van de alcohol dagen lang de wedstrijd nabespreken. 

Vooral van dat Skutjevielen begrijp ik geen moer van. Zal wel weer niet goed in beeld te brengen zijn enz. maar wat je ziet is op totaal onverwachte momenten huilende en juichende mensen. Geen peil op te trekken. 

Maurice pakte ook weer stevig uit met een prachtig verhaal over zijn eerste liefde. 
Een meesterverteller. Iedereen hing aan zijn gebit. 

Ruud zijn verhaal vond ik wat tegenvallen. Ik had me al schrap gezet voor een woeste vrijage in de voorgebakken friet. "Dus ik van, weet je wel, van dittum joh, echt dat ik die Oma's Smulfriet van me zo'n beetje over die kaassoufflé heenwreef, zeg maar, en potverdikkie joh, in het vuur van het spel vallen we met zijn tweeën door die vitrine met eigen balletjes gehakt heen en ik denk, jemig, Ruudje, dat is wat joh, potverdikkie dat was echt een portie liefde speciaal joh, ik denk, wat hoor ik, zat ze met haar derrière zeg maar, in het frituur, man, lache, echt wel, ja, potverdikke dat was mooi eerste liefde." 

In werkelijkheid helaas een wat obligaat verhaaltje over tongzoenen tot de ontsteking er op volgt. 

Verder vond ik Bart een erg goede Tiet Kittelaar doen. Een fijne rondleiding door het huis van de toekomst met precies op het juiste moment Maurice, de Niet Zo Heel Goed Sprekende Robot, voorbij lopend. Moet nog flink aan gewerkt worden, de spraakchip. Is in ontwikkeling. 

Het echte nieuws kwam van Ruud, uit de dagboekkamer. Er was weer een nieuw facet op hem afgevuurd. Was schrikken geweest.  Wel een beetje een onzin facet, dit keer afgevuurd door Karin, die Ruud beschuldigde van een gespeelde naïviteit. Ijzersterk bewijs: "Ruud zet zijn pet op als hij de dagboekkamer in gaat". Wel duizend keer fijner om naar te kijken, Ruud met pet, dan naar dat van de zenuwen stijf staande mamaloe hoofd van Karin. 

Een gevaarlijke theorie van Karin. Eén keer met je linkerhand het keukenkastje opendoen en met de rechterhand aan je knie krabbelen en je wordt door haar genomineerd. Willem nomineer ik omdat hij opeens rechtsdragend is, steeds als hij de dagboekkamer in gaat.  Er werd me wel een hoop duidelijk. Eerst gisteren de laffe aanval op Bart, door Willem, onze Souffleur Van De Onmacht en vandaag wordt er hard gewerkt aan de afbraak van Ruud. Karin en Willem voelen nattigheid en zien Maurice niet als een serieuze kandidaat. Let op mijn woorden. 

Willem, Karin en Ruud blijven over. Ruud wint. Graag close zoomen op Willem. In dit beeld zal alles duidelijk worden. Gaat de hele wereld over. 

Is het u ook opgevallen dat de bewoners in drie dagen al meer contact met de ijzeren badkuip hebben gehad dan met Anouk in drie weken. Wordt met geen woord meer over gerept over Noeki, die bijna net zo grappig was, tijdens haar verblijf, als Loeki. Noeki zet water op, hand in stoom. Asjemenou!

Morgen weder fijn een lange aflevering.